این مطلب مال من نیست !! اما برای انتشارش اجازه گرفتم !

منبع : انعکاس

متن زیر یکی از سوالات امتحانی امروزم بود البته به عربی ، از اونجایی که این امتحان رو شب امتحان خوندم و طول ترم روی کتاب رو باز نکرده بودم تازه دیشب به قشنگیش پی بردم ، واقعا زیباست البته عربیش زیباتر ( خودتون که می دونید عربی فصیح ترین زبان ) یکی دو دقیقه بیشتر وقت نمیگیره !!

امام صادق علیه السلام فرمودند : ان الله تبارک و تعالی یقول :
و عزتی و جلالی و مجدی و ارتفاعی علی عرشی لاقطعن امل کل مومل غیری بالیاس،ولاکسونه ثوب المذله عند الناس ،
به عزت ، عظمت ، بزرگی و بالانشینی ام بر عرش ، سوگند که هرکس به غیر از من امید بندد آرزویش را ناکام می سازم ، لباس مذلت و خواری نزد مردم را بر او پوشانده ، او را از درگاهم دور می سازم . آیا در سختی ها به غیر من امید بسته است ، حال آن که سختی ها در دست قدرت من قرار دارد ؟ آیا به غیر از من دلبسته است و بر در دیگران می کوبد و بدانها می اندیشد ؛ در حالی که کلیدهای درهای بسته در اختیار من است و در من برای کسی که مرا فرا بخواند گشوده است ؟ کیست که در ناهمواری ها به من امید بست و ناامیدش کردم ؟ کیست که در امور مهم به من امید داشت و ناکامش ساختم ؟
آرزوهای بندگانم را نزد خویش نگاه داشته ام ؛ ولی آنان گویا از نگاهبانی من خشنود نیستند . آسمان هایم را پر کرده ام از کسانی
که از تسبیح و تنزیه من خسته نمی شوند و به آنها فرمان داده ام تا درها را میان من و بندگانم نبندند ؛ ولی آنان ( بندگانم ) به گفته هایم اطمینان ندارند .
آیا کسی که به او دشواری رسیده است نمی داند که هیچ کس جز من یا با اجازه ی من نمی تواند آن دشواری را برطرف سازد؟
چه شده است که او را غافل از خود می بینم ؟ از روی سخاوت ، آنچه را که از من نخواسته بود به او دادم ؛ سپس آن را از او گرفتم ؛ ولی
برگرداندن آن را از من نمی خواهد و از دیگران درخواست می کند . او دیده است که من پیش از آن که کسی درخواست کند نعمت می دهم ؛ آیا می شود مورد درخواست قرار گیرم ، ولی به درخواست کننده پاسخ ندهم ؟ آیا من بخل می ورزم که بنده ام مرا بخیل می شمارد ؟ آیا جود و کرم از من نیست ؟ آیا عفو و رحمت در دستان من نیست ؟ آیا من مرکز آرزوها نیستم ؟ چه کسی جز من می تواند آرزوها را ناکام کند ؟آیا آرزو مندان از این که به کسی جز من امید ببندند ، نمی ترسند ؟اگر اهل آسمان ها و اهل زمین همگی آرزو کنند ، و من به هر کدام از آنها
به اندازه ی آرزوی همه ببخشم ، از دارایی من ذره ای کم نخواهد شد.
چگونه به مملکتی که من سرپرست آن هستم ، کاستی و نقص می تواند راه پیدا کند ؟ چه بیچاره اند کسانی که از رحمت من ناامید هستند و چه بیچاره اند کسانی که فرمان مرا به جا نمی آورند و از من برحذر نیستند !